دومین کنفرانس ملی مهندسی زیرساخت‌ها در آذربایجان‌غربی با موفقیت به کار خود ادامه می‌دهد. سعید قلی‌زاده، دبیر علمی این کنفرانس، اعلام کرد که از مجموع ۲۵۰ مقاله ارسالی به دبیرخانه همایش در شش محور اصلی، ۲۰۰ مقاله پس از ارزیابی‌های دقیق پذیرفته شده‌اند. این کنفرانس که در ۱۷ و ۱۸ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ در سالن آرتمیای پردیس دانشگاه ارومیه برگزار شد، محفلی برای تبادل دانش و تجربیات در حوزه مهندسی زیرساخت‌ها است.
تأکید بر اهمیت مدیریت زیرساخت‌ها
در مراسم افتتاحیه، ۶۰ مقاله به صورت شفاهی ارائه شد که نشان از حجم بالای محتوای علمی و پژوهشی کنفرانس دارد. سید هادی بهادری، رئیس دومین کنفرانس ملی مهندسی زیرساخت‌ها، در سخنرانی خود بر اهمیت درک صحیح از مدیریت مهندسی زیرساخت‌ها توسط مدیران بخش‌های دولتی، صنعتی و خدمات عمومی تأکید کرد.
بهادری با بیان اینکه “زیرساخت در واقع نقش فونداسیون سازه را ایفا می‌کند”، افزود: “همانگونه که فونداسیون بخش مهم سازه است، بدون زیرساخت مناسب نیز صنعت، کشاورزی، راه و ارتباطات و… نیز وجود نخواهد داشت.” او تأکید کرد که اهمیت مهندسی زیرساخت‌ها روز به روز در حال افزایش است و نقش آن در توسعه پایدار و رشد اقتصادی یک کشور انکارناپذیر است. زیرساخت‌های قوی، ستون فقرات توسعه اقتصادی و اجتماعی محسوب می‌شوند و توانایی یک جامعه را برای رشد، نوآوری و مقابله با چالش‌ها تقویت می‌کنند.
مکان‌یابی، تاب‌آوری و ایمنی: چالش‌های کلیدی زیرساخت‌ها
رئیس کنفرانس به مکان‌یابی مناسب به عنوان اولین گام در مهندسی زیرساخت‌ها اشاره کرد و هشدار داد که “گاهی به دلیل عدم دقت در این امر، هزینه‌های زیادی متحمل می‌شویم.” وی افزود که توجه به مخاطرات طبیعی و مصنوعی، دسترسی‌ها و طراحی مناسب، ارزیابی و بهسازی مستمر از جمله موضوعات حیاتی برای ایجاد زیرساخت‌های پایدار هستند.
بهادری همچنین بر اهمیت تاب‌آوری به عنوان یک موضوع اساسی در حوزه عمران تأکید کرد. در این راستا، شناسایی ساختمان‌های ناایمن به عنوان یک امر مهم مطرح شد که باید مورد توجه جدی قرار گیرد. با توجه به افزایش حوادث طبیعی و تغییرات اقلیمی، تاب‌آوری زیرساخت‌ها در برابر شوک‌ها و تنش‌ها، از اهمیت بالایی برخوردار است.
این کنفرانس، با گردهم آوردن متخصصان و پژوهشگران، فرصتی ارزشمند برای ارتقای دانش و تبادل تجربیات در حوزه مهندسی زیرساخت‌ها فراهم آورده است. آیا نتایج و توصیه‌های این کنفرانس می‌تواند به بهبود کیفیت و تاب‌آوری زیرساخت‌ها در کشور، به‌ویژه در مناطق پرخطر، کمک کند؟
