اردیبهشت ۲۰, ۱۴۰۳

دریاچه ارومیه، این آبگیر عظیم که روزگاری شاهد روزهای روشن‌تری بود، اکنون شاهد مرحله دوم از یک پروژه حیات‌بخش است؛ رهاسازی آب از سد سیلوه واقع در شهرستان پیرانشهر. این تلاش‌ها بخشی از تدابیر ویژه برای بازگرداندن حیات به دریاچه ارومیه محسوب می‌شود که به تدریج دارای نتایج قابل توجهی است.

فرایند رهاسازی و اثرات آن بر اکوسیستم دریاچه

مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای آذربایجان غربی، جناب آقای مجید رستگاری، اعلام کرد که مرحله دوم رهاسازی حقابه زیست‌محیطی به دریاچه ارومیه آغاز شده است. در فاز نخست این مرحله، آب از طریق دریچه تخلیه تحتانی سد سیلوه به رودخانه لاوین منتقل شده و پس از آن، از مخزن کانی سیب به سمت دریاچه هدایت می‌گردد. این فرایند با دقت فراوان و تحت نظارت مستمر صورت می‌گیرد تا از هرگونه تاثیر منفی بر محیط زیست پیشگیری شود.

چگونگی انتقال آب و اهمیت آن در احیای دریاچه ارومیه

در فاز اول، آب با دبی ۱۲ مترمکعب بر ثانیه و در فاز دوم با دبی پنج متر مکعب بر ثانیه از طریق تونل انحرافی و سامانه انتقال آب جلدیان به سمت سد چپر آباد و در نهایت به دریاچه ارومیه منتقل می‌شود. این میزان انتقال آب نشان‌دهنده تعهد و جدیت دولت و مردم در نجات این ذخیره‌گاه طبیعی است.

آثار و پیامدهای مثبت رهاسازی آب بر دریاچه ارومیه

در سال آبی جاری، پیش از این مرحله، ۱۲ میلیون متر مکعب آب با موفقیت به دریاچه رهاسازی شده بود، که این امر به تثبیت وضعیت اکولوژیکی دریاچه کمک شایانی کرده است. این حجم از آب، که به دقت و با برنامه‌ریزی به دریاچه منتقل شده، سبب شده تا سطح آب دریاچه ارومیه کمی افزایش یابد و به تدریج شاهد بازگشت حیات آبزی و گونه‌های گیاهی منطقه باشیم.

تاثیرات اجتماعی و اقتصادی رهاسازی آب بر جوامع محلی

نه تنها از نظر زیست‌محیطی، بلکه از دیدگاه‌های اجتماعی و اقتصادی نیز، رهاسازی آب به دریاچه ارومیه تاثیرات قابل توجهی داشته است. با افزایش منابع آبی، کشاورزان و صیادان محلی قادر به از سرگیری فعالیت‌های اقتصادی خود شده‌اند که این امر به بهبود شرایط معیشتی و افزایش درآمد این جوامع کمک کرده است. همچنین، رونق گردشگری در این منطقه به دلیل بهبود شرایط زیست‌محیطی و جذابیت‌های طبیعی، پتانسیل ایجاد فرصت‌های شغلی جدید را فراهم آورده است.

چالش‌ها و راهکارهای پیش‌رو در حفاظت از دریاچه ارومیه

با وجود این پیشرفت‌های چشمگیر، چالش‌هایی نیز همچنان در مسیر احیای کامل دریاچه ارومیه وجود دارد. کنترل نشتی آب و تضمین پایداری کیفیت آب از جمله این چالش‌ها است. مدیریت منابع آب و تداوم برنامه‌های رهاسازی به گونه‌ای که با نیازهای زیست‌محیطی دریاچه تطابق داشته باشد، از اهمیت بالایی برخوردار است.

نتیجه‌گیری: امیدی تازه برای دریاچه ارومیه

مرحله دوم رهاسازی آب به دریاچه ارومیه نمونه‌ای بارز از تلاش‌های مشترک دولت و جامعه برای نجات این میراث طبیعی است. با همکاری و همراهی همه طرف‌های درگیر و استفاده از روش‌های نوین و پایدار، امید می‌رود که دریاچه ارومیه به‌زودی شاهد روزهای روشن‌تر و پربارتری باشد. این تلاش‌ها نه تنها برای حفظ بیوتوپ‌های طبیعی مهم است، بلکه نقش مهمی در تامین آب و امنیت غذایی منطقه ایفا می‌کند و به ارتقاء کیفیت زندگی افراد محلی کمک می‌کند.

جدید ترین اخبار استان آذربایجان غربی را در مجله خبری عصر ارومیه بخوانید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *